Last but not least, Manilla, de Taalvulkaan en de Filipijnen in het algemeen..

We pakken de tricycle naar de pier, daar de boot en mini van naar Kalibo airport. Komen een uur voordat onze vlucht vertrekt aan bij de luchthaven. De mevrouw achter de balie verteld ons dan al dat we een half uur vertraging hebben. Fijn! 15 vluchten perfect op tijd met allerlei maatschappijen. Maar Cebu Pacific spant de kroon om op alle 5 vluchten vertraging te hebben!!
Uiteindelijk vertrekken we 2 uur later dan gepland.
 
We landen dus pas rond 15.30 uur op Manilla waardoor we het niet meer redden om nog naar Intramuros te gaan, aangezien we uiteindelijk pas rond 5 uur in de gele meter taxi stappen richting ons verblijf. Onze chauffeur begint al snel over de president. Hij is het ermee eens dat er iets moet gebeuren aan het drugs circuit in dit land, maar deze man vind hij vreselijk. De manier waarop hij te werk gaat is onacceptabel. Het is natuurlijk ook niet de manier waarop je dit hoort te aan te pakken. Hij laat oa een lijst afwerken, en nadat deze personen in of voor hun huis zijn vermoord wordt er een bordje naast hun lichaam gelegd met daarop het misdrijf dat zij hebben gepleegd. Helaas zijn kinderen hier vaak getuigen van. Hopelijk komt er snel een einde aan deze vorm van regime maar ik vrees het ergste voorlopig..

Z Hostel, gelegen in de wijk Makati. 1 van de meest veilige wijken van Manilla. ruime kamer met 3 stapelbedden, een lekker matras, schone badkamer en een chille rooftop bar! Echt een aanrader! 2 lege bedden en dus maar 2 kamergenoten. Het meisje is een btje vaag, ze hoest en maakt meer geluiden dan dat ze praat, de jongen, Philip genaamd, komt uit Duitsland maar spreekt erg goed Nederlands aangezien hij net zijn studie na 5 jaar heeft afgerond in Nijmegen. Zijn moeder is Filipijnse en hij heeft hier nogal wat familie die hij voor het eerst in z'n leven zal gaan ontmoeten. We eten en drinken wat in de bar en gaan niet te laat slapen want morgen vertrekken we vroeg richting Tagaytay voor het bezoeken van de Taalvulkaan. We nodigen Philip uit mee te gaan en daar gaat hij op in. Gezellig!

Om half 6 gaat onze wekker. 6 uur worden we opgehaald door de taxi. We krijgen nog een ontbijtje mee en vertrekken richting Buendia busstation. Een agent stopt al het verkeer voor ons zodat we veilig kunnen oversteken. Super handig! In Viëtnam was dit wel anders. Daar pakken we de DLTB bus richting Nasugbu en stappen we uit in Olivarez (2, 2 en halfruit uur).  Vanaf daar nog ongeveer een half uurtje met de tricycle naar waarvandaan de boten vertrekken het Taalmeer op naar de Taalvulkaan.

"Mount Taal in de provincie Batangas van de Filipijnen is een van de gevaarlijkste vulkanen van Zuidoost-Azië. Van deze vulkaan zijn meer dan 30 uitbarstingen bekend, waarbij veel slachtoffers gevallen zijn.

De vulkaan ligt op Vulcano Island in het Taalmeer. De vulkaan is een zogenaamde tufsteen-kegelvulkaan. Dit zijn steile kegelvormige vulkanen met een diepe wijde krater. De kegel is samengesteld uit dunne fijne stof. Het kratermeer van de vulkaan is 1,9 km in doorsnee, blauwgroen van kleur en maximaal 76 meter diep.

Sinds 1977 is de vulkaan niet meer uitgebarsten, maar sinds 1991 is hij wel diverse malen onrustig geweest.

Mount Taal is een van de 16 Decade Volcanoes die zijn aangewezen door de IAVCEI in verband met hun geschiedenis van grote uitbarstingen en de nabijgelegen bewoonde gebieden."

Na wat onderhandelen hebben we het pakketje bij elkaar en 'm een paar duizend pesos naar beneden geschroefd.
Ongeveer 20 minuutjes met de boot naar de vulkaan. Als we aankomen stappen we op pony's die ons naar boven brengen. Ik heb op veel plekken paard gereden in m'n leven maar een vulkaan is weer een aparte ervaring. Terug ben ik het eerste stuk wel gaan lopen. Ik vond het te steil voor dat beessie dus pas toen het weer minder steil werd stapte ik er weer op.

Boven aangekomen had je al prachtig uitzicht over het meer! Je moet het zien als een enorm meer, met daarin een vulkaan en in die vulkaan vind je weer een meer.. Echt prachtig uitzicht!! Het was de hele tocht waard. De kleur van het meer, de omgeving, echt wauw!!! We gaan weer naar beneden, drinken ons laatste verse kokos juice (voorlopig), pakken de boot, de tricycle, de local bus (waar een agent vraagt of we bij hem komen staan want daar is het veilig. Vervolgens hoort hij me uit over m'n leeftijd, of ik getrouwd ben, een vriendje heb enz maar gelukkig komt de bus dan al vrij snel haha) en bij het busstation weer een taxi naar het hostel..
We wandelen nog wat in de buurt. Even naar een Mall waar ze in de Filipijnen ook gek op zijn. Een marktje en weer terug. Eten een hapje in ons hostel, drankje in de rooftop bar. En dan komt de klap wel hard. Om 5 uur morgenochtend worden we naar het vliegveld gebracht. Van Manilla via Hong Kong naar Amsterdam..

De Filipijnen, m'n favoriet van deze reis en misschien wel van al m'n bestemmingen waar ik ben geweest.
De natuur en de stranden zijn te mooi voor woorden en de bevolking maakt het plaatje af. Zo vriendelijk en behulpzaam zonder direct wat terug te verwachten. Ze zijn blij, enthousiast en tevreden met wat ze hebben. Ik wil hier zeker nog eens terug komen want hebben pas een klein deel gezien van dit land met meer dan 7000 eilanden..

Wat feitjes over Filipino's en hun land:
*Houden van zingen! Karaoke is ontstaan in dit land.
*Als je voorbij loopt of rijd zwaaien ze of zeggen je gedag. Je voelt je op elk eiland direct welkom!
*Ze hebben misschien niet het lekkerste eten van Azië maar moet zeggen dat het me nog alles mee valt!
*Voetballers zijn ze niet zo van onder de indruk. Basketbal is hun ding!! In elk dorpje vind je naast een school en een kerk ook een basketbal veld.
*De meeste mensen op de Filipijnen zijn katholiek / christelijk. Een klein deel in het zuiden is islamitisch.
* Roken is op veel plekken niet toegestaan bv op het strand van Boracay. Waarschijnlijk ivm de filters die men overal op de grond gooit. Op terrasjes langs het strand mag je gewoon roken want daar hebben ze asbakken.
* I love de tricycle's & jeepneys. Alle kleuren van de regenboog. Tricycle's met gekke namen of teksten uit de bijbel.
*De bekendste delicatesse is de Balut. Een bevrucht ei. Je hebt ze van verschillende dagen. Die van 16 dagen is nog niet echt een embryo en schijnt naar eigeel te smaken. Als je die van 18 of 20 dagen neemt heb je al meer het idee dat je echt op een kuikentje kauwt. Wij hebben deze delicatesse even over geslagen. Het wordt ook wel het viagra voor arme mannen genoemd.
*De arme mannetjes bedenken leuke trucjes hier in Manilla. Ze gaan staan met een bordje met taxi erop. Als je zegt dat je inderdaad een taxi nodig hebt houden ze er 1 voor je aan en verwachten ze daar geld voor. Moet niet gekker worden!!
*Deuren van de taxi moeten op slot nadat je instapt. Zodat de "bad boys" er niet in kunnen.
*Op de toeristische eilanden/plekken heb je regelmatig bedelaars. De ergste die we gezien hebben is een jongetje van nog geen 3 jaar met een bakje om te bedelen en een snottebel. Z'n moeder staat waarschijnlijk om de hoek te kijken. Vreselijk! Op de minder toeristische plekken hebben we dit eigenlijk niet echt gezien.

De eilanden die wij bezochten zijn schoner dan de andere landen van onze reis. De lucht is er frisser en je ruikt niet op veel plekken verrot afval zoals in bv Viëtnam & Cambodja. Ze doen meer aan afval scheiden en geven vaker papieren zakjes mee dan plastic tasjes.

El Nido (Palawan) en Siquijor staan tot nu toe bij mij op nummer 1!!! De mooiste stranden en prachtige natuur. De meest enthousiaste en behulpzame inwoners.

Ik hou van dit land! Mamaya Philippines, Mahal Kita

Het enige negatieve aan reizen is het reizen zelf. Heel veel geduld hebben ivm urenlange bus of trein ritjes zonder eind in zicht, urenlang wachten op een luchthaven. De vele muggenbulten elke dag, en zandvlooien beten ondanks het smeren met deet. Net zolang krabben tot het weer open is en je spijt hebt van het krabben. Beestjes in je kamer en spullen. Het continu slepen met al je spullen en het telkens weer in en uit pakken ervan. Elke dag krampen in je buik door waarschijnlijk het eten (Minder hygiënisch bereid als bij ons, of bv door het wassen met kraanwater waar onze maag slecht tegen kan).
Maarrrrr ik kan het iedereen aanraden!!!
Kan nu al niet wachten tot de volgende reis. Eerst maar even bedenken waar naartoe. Zijn nog zoveel plekken die ik wil zien..

Bedankt voor de lieve reacties op mn reisverslagen!
Dit is de laatste van deze reis maar geloof mij, er zullen er nog velen volgen..

Ik heb veel zin om iedereen weer te zien en kerst te vieren met familie en vrienden. Maar had zo nog 6 maanden kunnen reizen. Het maakt je leven zoveel rijker. Ik kan er weer even tegenaan. Zoveel kracht en energie gekregen van de laatste 2 en halve maand.

Dikke kus vanuit Manilla, morgenochtend vliegen we terug naar het koude Amsterdam