Oslob & Siquijor

Om half 11 in de ochtend zijn we op de luchthaven van Puerto Princesa. 12 uur gaat onze vlucht. Was de bedoeling. We horen al vrij snel na het inchecken dat we een uur vertraging hebben. Geen ramp want onze aansluitende vlucht van Manilla naar Dumaguete redden we dan nog. Een uur later krijg ik een melding van m'n app tripcase (echt een ideale app voor op reis) dat onze vlucht pas om 17.00 vertrekt . In de vertrekhal wordt omgeroepen dat ons vliegtuig is terug gevlogen naar Manilla ipv onze kant op. Top! Ze delen pakketjes met koeken uit en flesjes water. Later nog een soort noodle soep en hamburgers. Uiteindelijk vliegen we om 6 uur. 6 uur later dan gepland, waardoor we dus ook onze "aansluitende" vlucht missen. Komen om 19.00 aan op Manilla. Melden ons bij de transfer desk en worden doorverwezen naar de vertrekhal, balie Cebu Pacific. 2 uur lang wachten we daar op onze bagage. Moedeloos. We krijgen uiteindelijk vervoer naar een hotel in de buurt want de eerst volgende vlucht gaat pas weer om 5.20. Uiteindelijk komen we pas om half 11 's avonds in het hotel aan en worden we om 2 uur alweer naar het vliegveld gebracht. Was echt een top nacht! Heerlijk bed in een luxe hotel, helaas konden we van dat bed maar 2 uur gebruik maken..

Ik was al niet helemaal lekker maar dat wordt die nacht alleen maar erger. Iets verkeerds gegeten denk. Alles kwam er overal uit. Wat voelde ik me slecht. Bij de rij van de bagage check deed ik echt mn best om niet knock out te gaan. Gelukkig heb je in het vliegtuig van die afval zakjes want die had ik hard nodig. Reizen op zulke momenten is wel even zwaar, maarja je hebt dan even geen keus.

Eindelijk aangekomen in Dumaguete. Daar pakken we een tricycle naar de ferry, die om 8 uur vertrekt en bij aankomst op Cebu staat de bus ook direct klaar, kijk zo kan het dus ook
Om 9 uur komen we aan bij Sacha's resort Oslob. Een dag later dan gepland maar niets aan te doen. Een chill verblijfje met een klein zwembad aan zee.
Om 10 uur vertrekken we met onze meneertje vd tricycle richting Badian. Een rit van 2 uur naar de Kawasan falls. Dit eiland bestaat in het midden voornamelijk uit jungle en dus ook maar 1 weg rondom het eiland. We moesten aan de andere kant van het eiland zijn en dan moet je dus helemaal rond het eiland rijden, maar zo zien we gelijk het hele zuiden van Cebu! We passeren meerdere dorpjes, met meerdere scholen. Alle kindjes zwaaien naar ons en zeggen ons gedag. Maar ook de stoere jongens doen dat en geven er ook nog handkusjes bij. Wat een charmeurs! Ook volwassenen verwelkomen ons op hun eiland met een grote glimlach en zwaaien naar ons. Wat een geweldig volk is dit toch!!

De Kawasan falls. De waterval zelf is niet heel denderend. Er staan ook een aantal watervallen droog in deze periode op dit eiland door te weinig regenval. Maar de kleur van dit water is bijzonder mooi. Zo helder blauw als een zwembad! Het bestaat uit verschillende levels en meerdere watervallen. Van de 3 levels kun je afspringen met een zwemvest aan. Aangezien het met mijn buik nog niet goed gaat, en de vissen hier niet gevoerd mogen worden, sla ik dit even over en neem gewoon een duikje in dit heerlijk verfrissende water.
Prachtig is het hier!!

Op de terugweg stoppen we bij de hot springs. Het blijft bijzonder dat er zulk heet helder water uit de grond kan komen. 1 bad heeft de temperatuur van bijna 43 graden, een ander van 40 en 1 van 35 graden. Ik baad alleen even pootje aangezien ik de hitte niet aan kan met m'n buik. De hot springs liggen in een super mooie groene omgeving.

De volgende ochtend gaat onze wekker om half 6. We zien de zon opkomen en vertrekken om 6 uur naar Tan-awan voor het zwemmen met de whale sharks.
Niet in woorden te beschrijven. Wat een enorme dieren en wat zijn ze prachtig!! Denk dat de grootste hier wel 8 meter lang is. Het zijn de grootste haaien van de wereld. Wat een ervaring. Weer iets om van m'n bucketlist af te strepen. 

We pakken onze spullen weer in en gaan met de bus naar Liloan pier om de ferry terug te pakken naar Dumaguete. Vanaf daar pakken we een tricycle naar een andere pier voor de ferry naar Siquijor.
1 van mn favorietjes. Wat een heerlijk eilandje.
We pakken een jeepney naar Charisma beach resort in San Juan, zo'n 20 minuutjes rijden. Een heerlijk resort aan het strand. Vanaf ons hutje is het 30 stappen tot je in zee staat. En prachtige sunsets hier!

De volgende dag huren we een scooter bij de buren en gaan richting 2 watervallen. De eerste is La Gaan falls. Een kleine waterval in een soort van bos. Ze hebben een liaan in een boom geknoopt en zo kun je de waterval in slingeren. De locals zijn zo vriendelijk hier en ongerust als we van het hoogste punt willen slingeren. "Are you sure?" "Hold tight hold tight!!!". Maar dat lukt ons natuurlijk gewoon.

Na een uurtje rijden vertrekken we naar de volgende waterval. Cambugahay falls. Super mooi! Hij bestaat uit meerdere delen en het water is super mooi blauw! Ook hier kun je slingeren aan een liaan, en dat doen we dan ook zo'n 20x . Onder de waterval zit ook nog een grot.
Ook hier vertrekken we na een uurtje weer terug naar ons resort. We chillen nog wat op het strand, eten wat in de buurt.
Rond een uur of half 9 vertrekken we naar The Sylvia. Een soort van disco bar in San Juan waar het elke zaterdag feest is voor de locals en iedereen die het leuk vind om te komen.
Voor een fles rum ben je hier minder kwijt dan voor een fles cola aangezien de rum op de Filipijnen gewoon goedkoper is. Na 3 glazen ben ik dus al dronken aangezien het 3/4 rum is en een klein btje cola.
Onze buurman van een jaar of 50 ziet ons wel zitten en ondanks dat we zeggen dat we geen drinken hoeven zorgt hij er continu voor dat we niet uitdrogen . De muziek is erg leuk! Van alles wat met leuke beats. Als we eenmaal beginnen te dansen volgen er vele mensen. We dansen met de locals die we ontmoet hebben bij de waterval en het is erg gezellig. Het is ontzettend warm en die combi met rum gaat erg hard dus ik kan niet meer! We lopen terug naar ons resort. Onderweg vraagt een Filipijns stel of we een lift willen. En ook al is het niet heel ver, is het wel heel chill! Lachen gieren brullen op de scooter. Zo fijn dat de mensen hier nog puur zijn en niet direct iets terug verwachten als ze je iets aanbieden..

De volgende dag doen we het rustig aan. Ik wordt wakker met een kater en heel veel dorst haha. Maar kom de dag goed door met een btje zon, zee, strand en heel veel water.
We gaan uit eten bij een gezellig restaurant om de hoek waar bijna alles van hout is gemaakt. Ontzettend knus! Er is een zanger en gitarist die erg mooie nummers spelen.

De volgende ochtend huren we weer een scooter. We gaan op zoek naar een sjamaan. Na het zien van Floortje Dessing op reis die dit ook deed, dacht ik als we hier toch zijn moeten we er even langs, Siquijor staat tenslotte bekend als het magische eiland. (Bij Floortje vertelde de vrouw dat het niet goed met haar ging en dat er dingen mis waren in haar lichaam. Een paar weken later werd ze met spoed opgenomen in het ziekenhuis en was het idd mis! Gelukkig alles weer goed gekomen.)

Het is een lange hobbel rit door de bergen. Na vele malen vragen onderweg krijgen we een naam en een plaats door, maar als we bij deze vrouw aankomen blijkt zij alleen healing massages te geven. We vertellen haar dat we op zoek zijn naar iets anders. Een sjamaan. Ze snapt wat we bedoelen, Bulo Bulo heet het ritueel wat we bedoelen. Een magische geneeswijze.
We krijgen weer een plaatsje door en de naam Dalicano. We rijden weer kilometers door de bergen en komen aan in Bintangan. We vragen naar Dalicano en horen dat het het volgende huisje moet zijn onder aan de berg. Het is er uitgestorven maar Michelle volgt wat stemmen en komt terug met 2 vrouwen en een kindje. De vrouw, dochter & kleinzoon van Dalicano. Omdat wij nog steeds met een oude vrouw als healer in ons hoofd zaten zegt Michelle nog, ik denk dat ze lesbisch zijn hahahahah. Waarop ik begin te denken en zeg, wat in het Spaans eindigt op O is mannelijk en A vrouwelijk. Dus is Dalicano een man.. Hij komt net aangereden op z'n brommer en verwelkomt ons in z'n huisje.
Hijzelf spreekt amper Engels dus vertaalt z'n dochter voor ons en legt uit waarvoor we komen. Er komt een glas met een steen erin tevoorschijn, een soort van ijzeren staafje en een kan met water. Hij giet wat water in het glas en begint er een soort van bellen in te blazen en ondertussen gaat hij met het glas langs je hele lichaam. De eerste ronde komt er wat viezigheid vrij in het glas en hij vraagt z'n dochter te vertalen dat het waarschijnlijk gaat om veel zee water. Ons lichaam ziet het hele jaar geen zee en dan opeens 2 maanden lang wel, snap best dat al dat zout niet alleen maar goed is voor je lichaam. Ook zegt ze dat er toch bepaalse bacteriën in mn lichaam zitten afkomstig uit de zee. Hij gooit het glas leeg op de steen die er in zat na en vult hem weer met helder water. Dit herhaalt hij zo'n 4x en na de 4e x blijft het water helder. Hij heeft me "genezen".
Toch mooi om dit bijzondere ritueel mee te maken..

We rijden verder door de prachtige natuur/bergen op weg maar Salagdoong beach. Een heerlijk mooi strandje in het plaatsje Maria.
Helaas zijn de glijbaan en de 3 plekken waar je kunt cliff diven gesloten. Denk door te ondiep water op het moment.
We liggen hier de hele middag op het strand. De zee is er een stuk koeler en dieper dan aan onze kant. Bij ons sta je na 200m nog steeds maar tot je enkels onder water en is het een graad of 40 dus ook niet echt verkoelend.

Nog 1 nachtje en dan pakken we de ferry terug naar Dumaguete om vervolgens weer de ferry te pakken naar Tagbilaran, Bohol.
Dus jullie horen me daar weer !!

Dikke kus vanaf het heerlijke eilandje Siquijor