Puerto Princesa
6 december 2016 - Puerto Princesa, Filipijnen
Helaas moeten we het mooie paradijsje verlaten om weer richting de drukkere stad op het eiland te gaan. Een rit van totaal 7 uur in een mini van inclusief lunch. Gelukkig hebben we een prima chauffeur dus een paar uurtjes slapen is me wel gelukt!
Aangekomen bij Butterfly Totem guesthouse. 5 minuten van de Internationale luchthaven van Puerto Princesa. Het regent al vanaf dat we halverwege waren met de van en is ook niet meer gestopt. Erg modderig overal en alles ziet er toch wat leuker uit met mooi weer. We eten een hapje en gaan redelijk op tijd naar bed.
De volgende dag vertrekken we na het ontbijt naar de Iwahig Prison. Een indrukwekkende vorm van gevangenschap. Je loopt en rijdt gewoon tussen de gevangenen. Een deel van de Iwahig river loopt door dit gebied. Het is een gebied van een aantal hectaren met vee, heel veel kleine hutjes, rijstvelden, een kerk, school, 3 gevangenissen enz. De gevangenen verbouwen hun eigen rijst, groenten en fruit.
We komen binnen in een grote hal waar ze hun souvenirs verkopen. Op elk souvenir hangt de naam vd gevangene, zodat ze weten wie van hun wat extra geld krijgt als ze iets verkopen. We kopen wat souvenirs en op dat moment horen we een nummer van Bruno Mars en dansen ze met een hele groep voor ons! Grappig om te zien..
Sowieso is muziek een begrip op de Filipijnen. In het openbaar zingen zowel mannen als vrouwen hardop mee met liedjes. De karaoke is ontstaan in dit land.
Ze zitten hier voor verschillende vergrijpen. De 1 voor het roken van een joint en de ander heeft 2x levenslang voor het plegen van een aantal moorden. Ik spreek met meerdere gevangenen. 1 jongen die 28 jaar lijkt maar 39 blijkt te zijn (hij zegt zelf dat het komt doordat hij alleen vis, kip en groenten eet en dus geen koe of varken).
Hij verteld me dat hij over 3 jaar vrijkomt. Toen hij 19 jaar was, werd een groot deel van z'n familie vermoord voor een beetje geld. Een jaar later wordt hij geconfronteerd met de daders en vermoord ze beiden. Hiervoor zit hij nu dus al bijna 20 jaar en nog 3 te gaan. Ik denk niet dat het een slecht persoon is. "I didnt choose the thuglife, the thuglife choose me."
Hij is blij met hoe hij er nu voor staat en verwacht dat hij nog een mooi leven tegemoet gaat als hij vrij komt. Hij heeft dit nooit gewild. En het valt niet goed te praten, maar als je ziet dat je familie wordt vermoord voor een beetje geld en jij zelf net aan de dood ontsnapt snap ik dat de stoppen kunnen doorslaan.
Ze maken zelf souvenirs die je ook kunt kopen en waardoor ze wat extra geld hebben om bv sigaretten te kopen of wat extra eten. De gevangenen met redelijk wat geld hebben helemaal mazzel. Zij kunnen hun gezin over laten komen naar dit soort van dorp. Zodat ze bij elkaar wonen. Er is hier een ziekenhuis, kerk, school, winkeltjes enz dus een prima leven te lijden hier.
Degene met zware misgrijpen komen terecht in de maximum prison. Deze gevangenen zitten wel echt vast achter slot en grendel. Daar krijgen we weinig van mee. Als je je goed gedraagt of een bepaald aantal jaren hebt gezeten kom je in de medium prison. Hier heb je al wat meer vrijheid. Een basketbal veld op het midden plein. Wel een redelijk kleine ruimte binnen de muren waar ze met bijna 900 mannen zitten. Ze mogen elke dag met een groep werken in de velden. Op het moment dat wij er zijn zijn dat er 82. Alles wordt genoteerd op een groot krijtbord. De oudere mensen of degene met een handicap hoeven dit niet te doen en kunnen hun dag besteden door handwerkjes te maken.
Als laatst bezoeken we de minimum prison. Hier zitten de gevangenen die binnen nu en korte tijd worden vrijgelaten. Er zitten er rond de 400.
Sommige gevangenen komen hier nooit terecht aangezien ze levenslang of dubbel levenslang moeten zitten.
We staan boven de ingang en kijken op de gevangenen neer. Ze gooien allemaal spullen omhoog die wij zouden kunnen kopen en vragen onze namen. 1 gevangene zegt z'n naam en stelt z'n vriend voor als Donald Trump hahaha. Best grappig! Ze gaan er zelf ook stuk om. Ook kunnen we pakken koek kopen voor de gevangenen en dat doen we. We moeten 1 voor 1 de koekpakjes naar beneden gooien. Op dat punt voel ik me wel even rot want het is net als aapjes voeren in de Apenheul. Gelukkig waarderen ze onze aankoop heel erg, en roepen ze "God bless you" . Waarop onze driver op dat moment binnenmonds zegt: Yeah God bless you too and don't kill any people anymore. Best funny voor een man van een jaar of 70!
Over God gesproken. Het grote verschil met de andere landen van onze reis is dat de meesten hier katholiek / christelijk zijn en een aantal Jehova getuigen. Alleen in het zuiden woont een Islamitisch deel van de bevolking. Dus hier geen tempels, buddha's & monniken maar kerken. Maar ze vieren wel kerst. En goed ook! Overal kerstversiering, zo gezellig! Namaak kerstbomen maar ook versierde palmbomen en heel veel lichtjes!!
Op de weg terug stoppen we nog even bij Crocodile rescue & conservation center. Toch niet helemaal m'n favoriete dieren deze joekels! En er liggen ook enorme Pythons. Wat ik wel erg leuke dieren vind is de vogelsoort "Palawan Talking Mynah". Mooi zwart vogeltje met wat geel in z'n nek en een rood/oranje snavel die kan praten! We hebben er ook 1 bij ons guesthouse die de hele dag lekker babbelt en hoest als een mens hahaha.
De volgende ochtend worden we om half half 8 opgehaald om richting de underground river te gaan. Het staat op de lijst als 1 van de 7 wereld wonderen en valt onder Unesco wereld erfgoed. Het is sowieso al een speciale dag vandaag want m'n allerliefste moedertje is vandaag jarig! Best vreemd dat ik er voor het eerst niet bij ben. Maar nog 2 en halve week en ik kan haar weer knuffelen!!
Het is nog een flinke rit en gedoe. Er mogen maar een bepaald aantal mensen per dag de rivier bezoeken. Iedereen moet met legitimatie worden geregistreerd. We komen pas om half 11 aan op de plek waar de bootjes vertrekken. Daar krijg je een nummer van wanneer je boot vertrekt. Het duurt nog een uur dus we nemen een duik in zee en gaan lunchen.
Vervolgens ga je met 8 mensen in een bootje richting een ander strandje. Daar loop je een stuk naar waarvandaan de roeibootjes (ook met 8 pers) vertrekken de rivier op en de grot in. Je krijgt een helm op en een zwemvest aan. Ook krijg je een audio speler mee. Dit is je gids voor op de rivier. Je moet zo min mogelijk geluid maken in de grotten. Dus rustig blijven zitten, kijken en naar je gids luisteren die in je oor zit. Het achtergrond muziekje maakt het wat sprookjes/eftelingachtig. Het is wel erg mooi, vol met vleermuizen, slangen en andere dieren, stalagmieten en stalactieten.
Bij lange na niet het mooiste wat we hebben gezien op deze reis maar je kunt niet zeggen dat je in Puerto Princesa bent geweest zonder dit wereldwonder met eigen ogen te zien!
Morgen vliegen we van PP via Manilla naar Dumaguette, om vanaf daar met een busje, ferry en weer een busje naar Oslob te reizen.. Oslob ligt op het eiland Cebu dus we verlaten Palawan.
Dikke laatste kus vanuit Puerto Princesa
Aangekomen bij Butterfly Totem guesthouse. 5 minuten van de Internationale luchthaven van Puerto Princesa. Het regent al vanaf dat we halverwege waren met de van en is ook niet meer gestopt. Erg modderig overal en alles ziet er toch wat leuker uit met mooi weer. We eten een hapje en gaan redelijk op tijd naar bed.
De volgende dag vertrekken we na het ontbijt naar de Iwahig Prison. Een indrukwekkende vorm van gevangenschap. Je loopt en rijdt gewoon tussen de gevangenen. Een deel van de Iwahig river loopt door dit gebied. Het is een gebied van een aantal hectaren met vee, heel veel kleine hutjes, rijstvelden, een kerk, school, 3 gevangenissen enz. De gevangenen verbouwen hun eigen rijst, groenten en fruit.
We komen binnen in een grote hal waar ze hun souvenirs verkopen. Op elk souvenir hangt de naam vd gevangene, zodat ze weten wie van hun wat extra geld krijgt als ze iets verkopen. We kopen wat souvenirs en op dat moment horen we een nummer van Bruno Mars en dansen ze met een hele groep voor ons! Grappig om te zien..
Sowieso is muziek een begrip op de Filipijnen. In het openbaar zingen zowel mannen als vrouwen hardop mee met liedjes. De karaoke is ontstaan in dit land.
Ze zitten hier voor verschillende vergrijpen. De 1 voor het roken van een joint en de ander heeft 2x levenslang voor het plegen van een aantal moorden. Ik spreek met meerdere gevangenen. 1 jongen die 28 jaar lijkt maar 39 blijkt te zijn (hij zegt zelf dat het komt doordat hij alleen vis, kip en groenten eet en dus geen koe of varken).
Hij verteld me dat hij over 3 jaar vrijkomt. Toen hij 19 jaar was, werd een groot deel van z'n familie vermoord voor een beetje geld. Een jaar later wordt hij geconfronteerd met de daders en vermoord ze beiden. Hiervoor zit hij nu dus al bijna 20 jaar en nog 3 te gaan. Ik denk niet dat het een slecht persoon is. "I didnt choose the thuglife, the thuglife choose me."
Hij is blij met hoe hij er nu voor staat en verwacht dat hij nog een mooi leven tegemoet gaat als hij vrij komt. Hij heeft dit nooit gewild. En het valt niet goed te praten, maar als je ziet dat je familie wordt vermoord voor een beetje geld en jij zelf net aan de dood ontsnapt snap ik dat de stoppen kunnen doorslaan.
Ze maken zelf souvenirs die je ook kunt kopen en waardoor ze wat extra geld hebben om bv sigaretten te kopen of wat extra eten. De gevangenen met redelijk wat geld hebben helemaal mazzel. Zij kunnen hun gezin over laten komen naar dit soort van dorp. Zodat ze bij elkaar wonen. Er is hier een ziekenhuis, kerk, school, winkeltjes enz dus een prima leven te lijden hier.
Degene met zware misgrijpen komen terecht in de maximum prison. Deze gevangenen zitten wel echt vast achter slot en grendel. Daar krijgen we weinig van mee. Als je je goed gedraagt of een bepaald aantal jaren hebt gezeten kom je in de medium prison. Hier heb je al wat meer vrijheid. Een basketbal veld op het midden plein. Wel een redelijk kleine ruimte binnen de muren waar ze met bijna 900 mannen zitten. Ze mogen elke dag met een groep werken in de velden. Op het moment dat wij er zijn zijn dat er 82. Alles wordt genoteerd op een groot krijtbord. De oudere mensen of degene met een handicap hoeven dit niet te doen en kunnen hun dag besteden door handwerkjes te maken.
Als laatst bezoeken we de minimum prison. Hier zitten de gevangenen die binnen nu en korte tijd worden vrijgelaten. Er zitten er rond de 400.
Sommige gevangenen komen hier nooit terecht aangezien ze levenslang of dubbel levenslang moeten zitten.
We staan boven de ingang en kijken op de gevangenen neer. Ze gooien allemaal spullen omhoog die wij zouden kunnen kopen en vragen onze namen. 1 gevangene zegt z'n naam en stelt z'n vriend voor als Donald Trump hahaha. Best grappig! Ze gaan er zelf ook stuk om. Ook kunnen we pakken koek kopen voor de gevangenen en dat doen we. We moeten 1 voor 1 de koekpakjes naar beneden gooien. Op dat punt voel ik me wel even rot want het is net als aapjes voeren in de Apenheul. Gelukkig waarderen ze onze aankoop heel erg, en roepen ze "God bless you" . Waarop onze driver op dat moment binnenmonds zegt: Yeah God bless you too and don't kill any people anymore. Best funny voor een man van een jaar of 70!
Over God gesproken. Het grote verschil met de andere landen van onze reis is dat de meesten hier katholiek / christelijk zijn en een aantal Jehova getuigen. Alleen in het zuiden woont een Islamitisch deel van de bevolking. Dus hier geen tempels, buddha's & monniken maar kerken. Maar ze vieren wel kerst. En goed ook! Overal kerstversiering, zo gezellig! Namaak kerstbomen maar ook versierde palmbomen en heel veel lichtjes!!
Op de weg terug stoppen we nog even bij Crocodile rescue & conservation center. Toch niet helemaal m'n favoriete dieren deze joekels! En er liggen ook enorme Pythons. Wat ik wel erg leuke dieren vind is de vogelsoort "Palawan Talking Mynah". Mooi zwart vogeltje met wat geel in z'n nek en een rood/oranje snavel die kan praten! We hebben er ook 1 bij ons guesthouse die de hele dag lekker babbelt en hoest als een mens hahaha.
De volgende ochtend worden we om half half 8 opgehaald om richting de underground river te gaan. Het staat op de lijst als 1 van de 7 wereld wonderen en valt onder Unesco wereld erfgoed. Het is sowieso al een speciale dag vandaag want m'n allerliefste moedertje is vandaag jarig! Best vreemd dat ik er voor het eerst niet bij ben. Maar nog 2 en halve week en ik kan haar weer knuffelen!!
Het is nog een flinke rit en gedoe. Er mogen maar een bepaald aantal mensen per dag de rivier bezoeken. Iedereen moet met legitimatie worden geregistreerd. We komen pas om half 11 aan op de plek waar de bootjes vertrekken. Daar krijg je een nummer van wanneer je boot vertrekt. Het duurt nog een uur dus we nemen een duik in zee en gaan lunchen.
Vervolgens ga je met 8 mensen in een bootje richting een ander strandje. Daar loop je een stuk naar waarvandaan de roeibootjes (ook met 8 pers) vertrekken de rivier op en de grot in. Je krijgt een helm op en een zwemvest aan. Ook krijg je een audio speler mee. Dit is je gids voor op de rivier. Je moet zo min mogelijk geluid maken in de grotten. Dus rustig blijven zitten, kijken en naar je gids luisteren die in je oor zit. Het achtergrond muziekje maakt het wat sprookjes/eftelingachtig. Het is wel erg mooi, vol met vleermuizen, slangen en andere dieren, stalagmieten en stalactieten.
Bij lange na niet het mooiste wat we hebben gezien op deze reis maar je kunt niet zeggen dat je in Puerto Princesa bent geweest zonder dit wereldwonder met eigen ogen te zien!
Morgen vliegen we van PP via Manilla naar Dumaguette, om vanaf daar met een busje, ferry en weer een busje naar Oslob te reizen.. Oslob ligt op het eiland Cebu dus we verlaten Palawan.
Dikke laatste kus vanuit Puerto Princesa
Wat schrijf je geweldige verhalen. Zie het allemaal echt voor me en de foto's zijn iedere keer prachtig! Geniet de komende weken nog van deze indrukwekkende reis. We missen je! Groetjes, Bente, Jurre, Mereille, Jeroen en Taeke. Met name de laatste kan niet wachten om je weer te zien :)